PREDGOVOR
Ovaj prikaz o hrvatskim Uršulinkama nastao je povodom jubileja varaždinskog samostana.
On je slavio 3. prosinca 1978. jubilej: 275 godišnjicu svoga opstanka.
Povijest varaždinskog samostana ulazi u povijest svih uršulinskih kuća kod nas.
U Varaždin, grad baroka i glazbe »tradicije i stare slave« dolaze prve Uršu-linke 1703. g. iz Bratislave.
Samostan razvija prve početke kad Varaždin gradi svoje sakralne objekte, palače, javne gradske građevine.
Časna Majka Ana Julijana Drašković, kćerka Magdalene grofice Drašković, stiže s nekoliko redovnica u Varaždin i s njome počinje mučna, borbena povijest.
Uršulinska pjesnikinja M.Bonaventura Tepeš (1959) izrazit će tu prvotnu, mučnu situaciju alegorijskim stihovima:
»A bila je suša i veter je puhat, s prelomiti hrasteka štel.
On pak se zibal na desno i levo i ostal je žilav i cei.
Vu suncu i zlatu naraslo je drevo, i hrastek je HRASTOM postat«.
....